A father's letter to his daughter

My dear kid,

Am neither a Lord Chesterfield nor a J L Nehru to write this letter. Nevertheless am a typical Indian father who is proud about his only daughter. On your graduation day when an young lady (may be a junior) started the proceedings of the day with fluent english and good voice I was nervous about my daughter. When they first called the rankers I was disappointed because my kid was not listed. Finally when the 'Valedictorian' Ms. Anjana Jaladi called to the dais I was on the edge of my seat. They are one of my proud moments when you boldly started to deliver the speech and got loud applause a few times for the punch lines in front of the VC and all the teaching fraternity. Keep up the spirit young one.

I know - I got a baby girl who used to cry when she could not find her pencil box. But I wonder how come my kid has grown up to be a lady who is making the proud parents and graduating students to cheer. As parents we look ourselves in you guys - for the things we missed. As I could not get a seat in a campus college it was my obvious choice for you to join the OUCT four years back. Today I feel we have taken a good decision when you rubbed your shoulders with some of the best students of your time and got good friends who will be there with you for the rest of your life.

Welcome to the world of engineers - Beta. But very soon you feel it is not a professional arena but a man eating man corporate world. Am not cursing but soon you find out it is an unfair world over there. People do not cheer for you but jeer you when you present your work or try to show the best of you. You being a lady you have a glass ceiling to break. It is interesting to see how you face all this. But do not worry - people before you succeeded and they will after you as well. You are one among more than hundred and twenty crores of Indians. Always remember that.

once I told you - not try to please me so that you have to please me till the end of my life. It is your life you are going to live and you will live only once. But do remember there is a class of people who respect you for what you are not for what you have got or going to get. Try to please such a class or join such band wagon. You know I like 'Celia De grey' of AH and 'Florentyna Rosnovski' of JA. No am not asking you to become the CEO of a Pharma Co or the First Lady of USA. But like those characters I like you also fight in your life and "don't let lesser people dissuade you".

Also as my father told me am reiterating it to you "Do not frustrate about failures. Always remember King Bruce of Scotland". I wish and pray - Insha Allha - you get the best of all the things in your life. God Bless you my child.

Affectionately

Your 'Old man'.

My first blog in Telugu

 మహకవి  పోతన పద్యం  ఒకటి 

డాక్టర్ వెంకట రమణ గారు తన బ్లాగ్ లో చిత్తూరు నాగయ్య గారి  పోతన సినిమా గురించి ప్రస్తావించారు. అంతర్జాలం లో మహకవి పోతన పద్యాలు చదువుతూ ఉంటె ఒక పద్యం నన్ను విశేషంగా ఆకట్టుకుంది.  క్షీరసాగరమధనంలో,  అమృతం గురించి సాగరాన్ని చిలుకుతుంటే గరళం వచ్చింది. లక్ష్మిదేవి, కామధేనువు, ఐరావతం, కల్ప వృక్షం  లాంటి శుభప్రదమైన వాటిని అన్నింటిని  అందరు పంచుకున్నారు. కానీ  హాలాహలం వచ్చి అందరిని దహించ పోబోగా,  దేవతలు ఆందరూ పాహిమాం అంటూ భోళా శంకరుడిని వేడుకున్నారట. ఆ సందర్భం లోని పద్యం ఇది. ఆస్వాదించండి మీరు కూడా.


మ్రింగెడివాడు  విభుండని 

మ్రింగెడిదియు  గరళమనియు  మేలని  ప్రజకున్ 

మ్రింగుమనె  సర్వమంగళ 

మంగళసూత్రంబు నెంత మది నమ్మినదో 

పోతనగారి పద్యాలలో సరళంగా ఉండి నాబోటి ఎప్పుడూ తెలుగు చదవని వాడికి కూడా  అర్దం  అవ్వటం కాకుండా ఎంతో మధురంగా ఉంది ఈ పద్యం.  విషాన్ని సేవించ బోతున్నది తన భర్త అని తెలుసు,  వచ్చినది అందరిని దహించ గల  హాలాహలం  అని తెలుసు,   కానీ సకల జనుల మేలు కోరినది అయిన సర్వ మంగళా దేవి,  తన మంగళ సూత్రం మహత్యం నమ్మింది కనుక తన భర్తను, ఆ  గరళాన్ని నిబ్బరంగా  స్వీకరించమంది. పార్వతిదేవి కి ఉమ,  అపర్ణాదేవి, భవాని, హైమావతి, భువనేశ్వరి  లాంటి  అనేక పేర్లు ఉండగా  సర్వ జనుల  మేలు కోరింది కనుక సర్వ మంగళ అని సంభోదించాడు ఇక్కడ పోతన అన్నపూర్ణదేవిని. భర్త చే గరళాన్ని హరించినది కనుక ఆ తల్లి అయింది జగన్మాత.  లోకేశ్వరుడు అయిన శివుడు కంటే, విరూపాక్షి దేవి మంగళసూత్రంబు గట్టిదని భావించిన కవి హృదయం ఎంత మధురం. 

నా మిత్రుడు మరియు కళాశాల రోజులలో సహాధ్యాయీ  శ్రీధర్ తెలుగు లోనే రాయటం మరియు ఉత్తర ప్రత్యుత్తరములు  జరపటం గురించి తెలుసుకుని, ఉత్తేజం పొంది నేను తెలుగు లో రాసిన మెదటి బ్లాగ్ ఇది. ఎన్నో ఏళ్ళ క్రితం నుంచి తెలుగులో సంభాషించిటం తప్ప రాయటం మర్చిపోయున నాకు శ్రీధర్  చూపిన దారి నచ్చింది కనుక ఇది మిత్రుడు శ్రీధర్ కి అంకితం.